November 14, 2015

Modne i wyjątkowe – ogrodowe dekoracje z Chelsea Flower Show

Zbliżają się deszczowe i mgliste jesienne dni dlatego postanowiłam ożywić je trochę kolorami wystawy Chelsea Flower Show z Londynu wracając na chwilę do jej bogactwa i różnorodności. Można by wiele o niej pisać (dlatego mam w planie kilka postów) ale dzisiaj chciałam przyjrzeć się dekoracjom w ogrodzie. Są to dodatkowe elementy podnoszące wartość estetyczną danego założenia.

Najprostszy podział jakiego można dokonać w tej dziedzinie to zróżnicowanie na dekoracje naturalne – do stworzenia których w głównej mierze użyto materiałów pochodzenia organicznego jak drewno, kamień i przetworzone najczęściej plastik, metal, guma, beton. Nie można jednoznacznie stwierdzić, że któraś z tych grup wygląda lepiej. Nawet tak powszechne do niedawna opony, wycięte fantazyjnie i pomalowane potrafią wzbudzić czyjś zachwyt. Wszystko zależy od indywidualnego poczucia estetyki. Są jednak takie miejsca jak wystawy i targi branży ogrodniczej gdzie światowej sławy projektanci i artyści proponują nowe rozwiązania, kreują trendy, które mogą stać się inspiracją dla naszych ogrodów przydomowych do stworzenia takiej przestrzeni, która będzie spójna kompozycyjnie, z odpowiednio dobraną szatą roślinną oraz tematycznymi dekoracjami.

W tym roku moją uwagę zwrócił powtarzający się kilkakrotnie motyw uszkodzonego, wypalonego pnia. Ten który prezentuję poniżej znajdował się w zwycięskim ogrodzie zaprojektowanym przez Dana Pearsona The Laurent – Perrier Chatsworth Garden.

A oto kolejna dekoracja z rodziny naturalnych – kamienne bloki skalne ułożone w nieprzypadkowy sposób.

Przechodzimy do przykładów z drugiej grupy. Na zdjęciu poniżej pokryte rdzą, zgniecione, stare puszki na metalowej konstrukcji. Ozdoba łatwa do wykonania samemu. Postument z kamienia myślę, że też by wyglądał dobrze.

Kolejne propozycje to już dzieła artystów.

Corten to stal z której wykonane są wszystkie ozdoby zakątka ze zdjęcia poniżej: druciana fala, donica oraz widoczna w tle perforowana ściana. Wynaleziono go w 1933 roku. Pierwiastki (m.in.chrom, miedź, fosfor, nikiel), które tworzą ten materiał pod wpływem warunków atmosferycznych pokrywają się cienka warstwą nalotu przypominającego rdzę. Dzięki temu jest on bardziej wytrzymały i nie wymaga konserwacji, posiada też wyjątkowe walory estetyczne docenione wielokrotnie przez architektów w różnych realizacjach np. Anioł Północy Antony’ego Gormleya, Gazzano House w Londynie, elementy gliwickiego spichlerza adaptowanego na lofty mieszkalne. Corten możecie kupić tu: http://www.ruukki.pl/Stal/Blachy-walcowane-na-goraco/COR-TEN

July 14, 2015

Pewne niedzielne popołudnie

Mieszkanie w górach ma swoje plusy. Wystarczy wystawić nos za drzwi i naszym oczom ukazują się wspaniałe widoki. To dla nich niektórzy są w stanie przeorganizować wszystko, zostawić miejskie wygody i zacząć coś nowego, nie walcząc z przyrodą tylko się jej poddając. W pełni takie podejście rozumiem, choć na początku góry wzbudzały moje przerażenie i strach, dzisiaj umiem docenić ich niesamowite piękno.

Miejsc na spacery jest tu całe mnóstwo. Mamy kilka takich naszych, wyjątkowych.

A na czerwcowej łące tyle się dzieje. Trawy jeszcze nie skoszone, lekko falują, ruszane wiatrem jak kolorowe puszyste morze.

Na naszej łące rośnie dużo Firletki poszarpanej ( Lychnis flos-cuculi), oznacza to, że jest ona wilgotna.

A oto kolejny dowód: na obrzeżu, w miejscu jeszcze bardziej podmokłym znaleźliśmy coś naprawdę szczególnego.

Storczyk plamisty Dactylorhiza maculata, do 2014 roku podlegał ścisłej ochronie gatunkowej. Na szczęście zaczął występować częściej, stąd dodano go do grupy roślin objętych częściową ochroną. Oznacza to, że do jego pozyskiwania potrzebna jest zgoda regionalnego dyrektora ochrony środowiska. Biedaczek ma problemy przez osuszanie terenów podmokłych, meliorację rzek, wycinanie lasów łęgowych trudno mu znaleźć miejsce do życia. Jeszcze jedno o nim, ma kwiaty zwodnicze tzn. kształtem przypominające kwiaty roślin owadopylnych pełnych nektaru, tymczasem są one puste a jego rozwój zależy od zaprzyjaźnionych grzybów.

Zabraliśmy fragment łąki ze sobą, oczywiście bez storczyka.

July 1, 2015

Co słychać na balkonie…

Oprócz wesołych nawoływań dzieci sąsiadów i odgłosów letniego biesiadowania przy grillu działkowiczów z pobliskich ogrodów, słychać pracowite owady uwijające się przy kwiatach. A co widać…

W tym roku zwyciężyły tradycyjne pelargonie w kolorze także tradycyjnym – czerwonym. Postanowiłam dorzucić do nich jakiś inny i tak stanęło na werbenie. Na razie sprawuje się dobrze.

Dla zapachu posadziłam jeszcze surfinie, które rosną jak szalone.

Bratki to wspomnienie wiosny, szkoda mi się z nimi żegnać bo tak się wdzięczą żółtymi główkami.

May 27, 2015

Dekoracje roślinne z Chelsea

Jak sprawić, by prezentowane towary przyciągały wzrok, jak nadać blasku stoisku, tak by nie pozostało niezauważone wśród 1000 innych wiedzą dekoratorzy z Chelsea Flower Show międzynarodowej wystawy kwiatowej odbywającej się co roku w Londynie. Sława i prestiż tej imprezy zobowiązują, dlatego można tam znaleźć prawdziwe, dekoratorskie perełki.

Fotografowanie nie jest łatwe na tej imprezie, wiąże się bowiem z przeciskaniem się przez tłumy i wyczekiwaniem na odpowiedni moment do pstryknięcia zdjęcia, tak by nie było na nim czyjejś nogi, torebki, itp. Można zapomnieć o dobieraniu odpowiedniego kąta, kadrowaniu czy ustawianiu światła (co gdzieniegdzie widać na zdjęciach), mimo tego chciałabym podzielić się tym co mnie urzekło.

Czasem pojemnik to tylko dodatek, to co nas przyciąga to rośliny, a w niektórych kompozycjach jest on głównym bohaterem, co widać na zdjęciach poniżej.

W kompozycji poniżej to rośliny stanowią główny element. Duże liście brunery pięknie kontrastują z wąskimi źdźbłami kostrzewy, wszystko w chłodnej tonacji.

Do uzyskania zamierzonego efektu, można użyć starego roweru, czemu nie.

Poniżej klasyka kompozycji znanych nam z balkonów przy niej chciałam pokazać, że można połączyć pelargonie stojącą ze zwisającą, do tego trochę bacopy, kocanek włochatych i gotowe.

To też jest kompozycja na jednym ze stoisk – mini skalniaczek, pomysłowe.

Ciekawe połączenie petunii z tiarellą.

April 29, 2015

Keukenhof – najpiękniejszy wiosenny ogród na świecie

Przez 8 tygodni w roku w małej miejscowości, niedaleko Amsterdamu odbywa się niezwykłe wiosenne święto. Rozkwita i zalewa zwiedzających ferią barw ponad 7 milionów cebulek kwiatowych. Wszystko ma miejsce w historycznym 32- hektarowym parku, z przepięknymi starymi drzewami i malowniczymi kanałami wodnymi.

Sama nazwa Keukenhof oznacza “ogród kuchenny” i odnosi się do 15 wieku, kiedy to hrabina Jakobina Bawarska pozyskiwała owoce i warzywa do swojej posiadłości w Teylingen ze znajdujących się tu w tym czasie lasów i wydm. Po śmierci hrabiny (1436) posiadłość przechodziła z rąk do rąk. Jednymi z właścicieli byli Baron i Baronowa Van Pallandt, którzy zdecydowali o utworzeniu na terenie posiadłości ogrodu w modnym ówcześnie stylu angielskim. O pomoc poproszono architekta krajobrazu Zochera, który miał już w swoim dorobku sławne realizacje m.in Vondelpark w Amsterdamie oraz ogrody pałacu Soestdijk. Utworzony przez niego w 1857 roku park do dziś stanowi kanwę pięknego dzieła jakim są wiosenne kompozycje kwiatowe.

W 1949 roku grupa 20 producentów i eksporterów cebul wysunęła propozycję wykorzystania parku do stworzenia stałej wystawy roślin cebulowych. Od 1950 roku, kiedy park otworzył pierwszy raz bramy dla publiczności aż do dzisiaj wystawy cieszą się niesłabnącą popularnością. Blisko 50 milionów ludzi obejrzało je od tego czasu. Corocznie jest to 800 000 ze wszystkich stron świata.

Park ma 30 ogrodników, którzy każdego roku sadzą cebulki w specjalnie wydzielonych miejscach. Na koniec sezonu wszystko łącznie z trawą jest wykopywane przeprojektowywane i jesienią cykl zaczyna się od nowa, co roku więc wystawa ma nowy świeży wygląd.

Ogrodnicy z Keukenhof stosują świetną metodę sadzenia cebul tak aby kwitły nieprzerwanie przez kilka tygodni. Nazywa się ona Metodą Lazanii (Lasagne Planting) jeszcze o tym napiszę, bliżej jesieni, jak będziemy już mieli dostępne cebulki w sklepach.

Oprócz pięknych inspirujących zestawień roślinnych w parku znajdują się też hale wystawowe, gdzie swoje osiągnięcia prezentują holenderscy hodowcy nie tylko tulipanów, narcyzów i hiacyntów ale także lilii, storczyków, anturium, bromelii.

Raz w roku odbywa się też parada kwiatowa, tzn. ulicami miasta przejeżdża kolumna potężnych konstrukcji w różnych kształtach przystrojonych tonami kwiatów. Są to zazwyczaj jakieś motywy kojarzące się z Holandią, ale nie tylko. W tym roku pogoda nie dopisała było deszczowo i mgliście co widać na zdjęciu poniżej ale i tak zrobiły na nas wrażenie wielkie wiatraki z łódką, kareta z końmi, czy śmieszny żonkilowy dinozaur.

Nasze wrażenia z Keukenhof: cudny park, piękne kompozycje, bezcenna możliwość podziwiania historycznych odmian, 1 dzień to za mało żeby wszystko zobaczyć, baardzoo dużo ludzi, tak że trudno się poruszać.

Zdecydowanie warto tam być, chociaż raz.

April 28, 2015

Historia tulipanów

W kwietniu razem z podróżnikami z grupy Trzask (trzask.pl) odwiedziliśmy Holandię. Najbardziej interesowało nas miasto Rotterdam ze sławnymi najwyższymi wiatrakami oraz jeden z najpiękniejszych wiosennych ogrodów na świecie Keukenhof. Sama podróż była ciekawa:) Po drodze zepsuł nam się samochód i jeszcze kilka innych przygód mieliśmy ale dotarliśmy do celu.

Jak to było z tym tulipanem….

Mimo tego, że tulipany kojarzą nam się z Holandią, przebyły one daleką drogę zanim tam trafiły. Tak jak wiele innych wyjątkowych roślin pochodzą z gór. Pierwsze egzemplarze zostały odkryte w Himalajach w paśmie Tian Shan. W XI wieku Turcy Seldżuccy zachwyceni urokiem nowego kwiatu zawieźli go do Turcji. W tamtejszej kulturze przyjął się bardzo dobrze i do dziś jest bardzo popularny. Sułtani organizowali tulipanowe przyjęcia na wiosnę, a najbardziej niezwykłe egzemplarze były ilustrowane w specjalnych księgach. Motyw tulipanowy pojawiał się też na płytkach i różnych przedmiotach gospodarstwa domowego. Za pośrednictwem austriackiego ambasadora w Turcji tulipany znalazły się w Europie, gdzie wzbudziły zainteresowanie botaników takich jak Rembert Dodoens czy Karol Clusius. Szczególnie ten drugi wniósł wielki wkład w popularyzowanie tej rośliny. Powstało wiele ilustrowanych dzieł opisujących podstawowe odmiany i zasady uprawy. Początkowo sadził je w ogrodach austriackiego dworu. W 1560 roku pierwsze egzemplarze rosły już w Antwerpii i Mechelen. W 1593 roku Karol Clusius objął posadę Hortus Prefectus – Dyrektora Ogrodu Botanicznego w Lejdzie dokąd przywiózł cebulki tulipanów.

Sława tulipanów stopniowo rosła aż na początku XVII wieku stały się one najbardziej pożądanymi roślinami. Ze względu na wolną reprodukcję podaż nie była w stanie zaspokoić zapotrzebowania, co zaowocowało szybkim wzrostem cen. Kupujący licytowali się sumami, jakie byli w stanie dać za upragnione odmiany i tak tulipanowa mania ogarnęła Europę. Największe rozmiary przybrała ona między 1634 – 1637 kiedy za jedną cebulkę można było kupić kamienicę w Amsterdamie. Najbardziej poszukiwane były egzemplarze z mozaikowym wzorem, przyczyną którego jak się okazało dopiero w 1931, jest wirus roznoszony przez mszyce.

A jak to jest dzisiaj….

Holandia jest największym graczem na rynku cebul tulipanowych z powierzchnią upraw 10 000 ha. Rocznie produkuje się tam 4.2 biliony cebul z których prawie połowa jest eksportowana za granicę. Druga połowa zostaje w Holandii i jest używana jako kwiaty cięte. Corocznie prawie 100 nowych odmian jest wypuszczanych na rynek.

July 24, 2014

Wenecja – zieleń w mieście wody

Założone w 452 roku przez uciekinierów miasto- państwo, potęga handlowa XIV wieku w basenie Morza Śródziemnego, a obecnie miejsce sztuki i architektury jest jedną z najczęściej odwiedzanych przez turystów z całego świata atrakcji. Rocznie około 20 mln ludzi podziwia piękne kamieniczki bogatych Wenecjan, płynie kanałami, zwiedza kościoły i mosty.

Wenecja jest niesamowitym miejscem i zdecydowanie wartym zobaczenia, dlatego tłumy mnie nie dziwią, choć bardzo utrudniają przemieszczanie się i są przyczyną poważnych problemów, z którymi zmaga się miasto.

Chyba zgodzicie się ze mną, że w miejscu gdzie o każdy skrawek ziemi toczy się walka z morzem nie będziemy oczekiwać przestrzennych wielkopowierzchniowych założeń ogrodowych. Każdy, kto ma podstawową wiedzę ogólną nie spodziewa się też jakichś nowoczesnych rozwiązań, bo mamy do czynienia z miejscem iście zabytkowym i wszelkie nowinki byłyby zaburzeniem harmonii, stylu i klimatu tego miejsca. Tak jak już pisałam utwierdzam się w przekonaniu, że potrzebujemy zielonych akcentów w naszym krajobrazie, dlatego nawet na tak ograniczonej przestrzeni ludzie potrafią mieć małe ogródki choćby na balkonie.

Rośliny, które występują najczęściej to surfinie, pelargonie, psianka, ale pojawiają się też zioła jak rozmaryn czy kocanki, nawet rozchodniki sobie radzą, a niekiedy spotkamy też pnącza wijące się po starych poręczach. W połączeniu z historyczną architekturą i wodą płynącą dołem tworzą one piękny romantyczny obrazek.

Na zdjęciu powyżej oprócz wspomnianych już roślin mamy jeszcze cudne sundaville.

Ukwiecone balkony to nie wszystko, co miasto ma nam do zaoferowania w temacie zieleni. W Wenecji znajdziemy też ograniczone murami, na których przewieszają się róże i zaopatrzone w piękne zdobione bramy ogrody miejskich notabli. Mimo wyglądających zapraszająco przez kraty kwitnących oleandrów ogrody pozostają zamknięte dla turystów (nic dziwnego, każdy chciałby trochę prywatności w tak zatłoczonym mieście). Pozostały one nietknięte przez setki lat, świadkowie historii uwiecznieni w krajobrazie laguny.

Częstą rośliną jest wisteria, Wenecjanie bardzo ją lubią, może dlatego, że szybko rośnie, przepięknie kwitnie i jest bardzo romantyczna w swoich kształtach.

Zajrzeć za masywne bramy udaje się niewielu, jednak są i tacy których spotkało to wyróżnienie. Jednym z nich jest autor książki Verdant Venice, Tudy Sammartini. Przedstawia w niej fascynujące obrazy z ukrytych, niezmienionych przez lata przestrzeni otaczających najpiękniejsze weneckie rezydencje. Polecam tę pozycję.

September 6, 2013

O mnie

Dziękuję za odwiedziny i zainteresowanie moim blogiem.

Zamiłowanie do roślin miałam właściwie od zawsze. Tą pasję przekazał mi w genach mój tata, który zajmował się zawodowo ogrodami. Już jako mała dziewczynka nie mogłam przejść obojętnie obok kwitnącej rośliny. W szkole średniej gdy wpadły mi w ręce klucze do oznaczania roślin potrafiłam spędzić całe wakacje na tworzeniu zielników. Potem były studia i praca – jak się domyślacie – także w tym temacie.

Przyroda mnie zachwyca i fascynuje, idealna w każdym najdrobniejszym szczególe wzbudza we mnie szacunek i podziw dla Stwórcy. Wszyscy mamy tęsknotę by pobyć z nią przez chwilę, raz na jakiś czas lub częściej, zatrzymać się, odpocząć…

aleksandracole

Stworzyłam tego bloga, aby mógł stać się inspiracją dla polskich “małych ogrodników”, którzy chcieliby wnieść powiew świeżości do swoich ogrodów.
Opowiadam tutaj również trochę o historii ogrodów i jej praktycznych zastosowaniach w dzisiejszych czasach. Sama posiadam dwa balkony i małą działkę na której realizuję swoje pomysły i eksperymentuję .
Chciałabym również pokazać różne kultury świata w ogrodach, ponieważ jedną z moich pasji są podróże i fotografowanie ciekawych rozwiązań, projektów, pomysłów ludzi z różnych stron świata.
Na blogu zamieszczam informacje i porady na temat uprawy i pielęgnacji roślin a także ciekawostki na ich temat. Dzięki temu blogowi możesz odkryć nowe rośliny, które są wyjątkowe i mało znane na polskim rynku a także zainspirować się do nowych rzeczy.

Chciałabym przyczynić się do zmian w krajobrazie polskich miast, miasteczek i wsi. Chodź zmierzamy w dobrą stronę i w wielu miejscach coś się dzieje, ciągle jest sporo do zrobienia. Razem możemy mieć realny wpływ na to w jakiej Polsce mieszkamy.

Zapraszam na Zielony Moment.

Aleksandra Cole

Zielony Moment